Wat zijn reagentia?

Als je ooit laboratoriumtests hebt gedaan, heb je het nut van chemische reagentia al ontdekt. Om de betekenis van reagentia in de scheikunde te begrijpen, verkennen we de basisdefinities van laboratoriumreagentia en hun gebruik.

Om te beginnen is een reagens volgens de definitie in scheikundescholen elk type oplossing, organisch of anorganisch, dat wordt gebruikt om bepaalde chemische reacties te vergemakkelijken. Een dergelijke eigenschap maakt scheikundereagentia zeer nuttige oplossingen als het gaat om het onderzoeken van de aanwezigheid van andere stoffen. Daarom worden ze vaak gebruikt in laboratoriumtests en experimenten.

Beginners verwarren reagentia vaak met reactanten, wat een grote fout is wat betreft hun functionaliteit. Hoewel zowel reagentia als reactanten chemische ketens op gang brengen, worden reactanten tijdens het proces verbruikt. In biochemische reacties worden reagentia katalysatoren genoemd.

Verschillende soorten reagentia

Als je wilt weten wat een reagens in de microbiologie is, moet je begrijpen dat verschillende chemische reagentia verschillende eigenschappen hebben en in verschillende experimenten voor verschillende doeleinden worden gebruikt. Laten we een duidelijk onderscheid maken tussen de meest gebruikte soorten reagentia in de chemie:

• Zure reagentia: Dit type reagens wordt gebruikt als het experiment zure omstandigheden vereist. Zwavelzuur en zoutzuur zijn de meest bekende zuren die als reagens worden gebruikt.
• Basische reagentia: Dit zijn stoffen die waterstofionen kunnen accepteren of elektronenparen kunnen afstaan in chemische reacties. Eenvoudiger gezegd, ze kunnen zuren neutraliseren. Basische reagentia worden vaak gebruikt in zuur-basereacties en worden gekarakteriseerd door hun pH-waarde, die boven de 7 ligt. Voorbeelden van basische reagentia zijn natriumhydroxide (NaOH), kaliumhydroxide (KOH) en ammoniak (NH3). Deze stoffen worden vaak gebruikt in laboratoria voor neutralisatiereacties, verzepingsprocessen en bij de extractie van zure verbindingen.
• Oxiderende reagentia: Oxiderende reagentia zijn chemische stoffen die het vermogen hebben om elektronen van andere stoffen te accepteren tijdens een reactie, waardoor ze zelf een reductie ondergaan. Deze reagentia zijn cruciaal in redoxreacties (reductie-oxidatie). Ze spelen een vitale rol in verschillende chemische en industriële processen, waaronder verbranding, corrosie en in verschillende synthetische procedures in de organische chemie.
• Reducerende Reagentia: Reducerende reacties zijn reacties waarbij bepaalde verbindingen elektronen moeten afstaan en andere stoffen reduceren. Reducerende reagentia zijn de oplossingen die deze functie vervullen.
• Neerslagreagentia: Deze oplossingen blijken heel efficiënt te zijn in waterzuiveringsprocedures. Op basis van hun eigenschappen zijn commercieel bekende reagentia als CaO en CaCO3 in staat om giftige metaalionen uit rioolwater te laten neerslaan.

Reagenskits en hoe ze ons leven beïnvloeden

Reagenskits zijn speciale instrumenten die onder verschillende omstandigheden gebruikt kunnen worden, zowel in laboratoria als daarbuiten, om de aanwezigheid van bepaalde oplossingen in een stof te detecteren. Hun werk is vrij eenvoudig - wanneer de oplossing wordt gedetecteerd, verandert de reagenskit van kleur. Deze eenvoud en bruikbaarheid hebben bijgedragen aan het brede gebruik van reagentia in verschillende gebieden van ons dagelijks leven. Hier zijn enkele voorbeelden van laboratorium- en niet-laboratoriumreagentia:

• Waterzuivering: Zoals hierboven vermeld, worden precipiterende reagentia vaak gebruikt om schadelijke micro-organismen en giftige elementen uit water te verwijderen, waardoor ze veiliger zijn voor gebruik in zowel het gewone leven als in industriële processen.
• Landbouw: Reagentia zoals ammoniumnitraat dienen als meststof en verbeteren de groei en opbrengst van planten. Pesticiden en herbiciden, die verschillende chemische reagentia bevatten, worden gebruikt om ongedierte en onkruid te bestrijden.
• Zwangerschapstest: Monoklonale antilichaamreagentia kunnen verhoogde hCG-niveaus detecteren in serum- of urinemonsters, wat duidt op zwangerschap van een vrouw die de test ondergaat.
• Gezondheidszorg: Verschillende soorten reagentia worden gebruikt om verschillende medicijnen te formuleren, waardoor ze een integraal onderdeel vormen van de gezondheidszorg. Bovendien kunnen reagentia worden gebruikt voor het opsporen van medicijnen of in tests die helpen bepaalde ziekten te definiëren.
• Fotografie: Als je graag traditionele foto's maakt met filmcamera's, heb je reagentia nodig om de foto later te ontwikkelen.

Dit zijn de gebieden waar reagentia het vaakst worden gebruikt, wat betekent dat deze lijst niet compleet is en mogelijk nog belangrijkere sectoren bevat.

Conclusie

Over het algemeen heb je voor bijna elke laboratoriumtest of experiment een bepaalde oplossing nodig die de reactie katalyseert. Het is dus belangrijk om goed te letten op de eigenschappen van de verschillende soorten reagentia en ze dienovereenkomstig te gebruiken.